วันพฤหัสบดีที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2555

แอโรบิคแห่งความภูมิใจโรงเรียนวัดหลักศิลา

การแข่งขันแอโรบิคในงานศิลปหัตถกรรมนักเรียนปีการศึกษา 2554 ที่จังหวัดมหาสาคาม  โรงเรียนวัดหลักศิลาถูกส่งไปแข่งในนาม สพป.บุรีรัมย์ เขต 4  ผลการแข่งขันได้อันดับที่ 1 ของจังหวัด  ได้เหรียญทอง อันดับที่ 11 ของระดับภาคฯ  ขอแสดงความภาคภูมิใจ และดีใจกับพี่น้องชาวจังหวัดบุรีรัมย์  พี่น้อง เขต 4 พี่น้องอำเภอบ้านใหม่ไชยพจน์  พี่น้องตำบลหนองแวง  พี่น้องชาวบ้านหลักศิลาและบ้านหินตั้งทุกคนครับ

วันพฤหัสบดีที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2554

โครงการการแสดงศิลปะพื้นบ้านอีสาน (การแสดงหมอลำ โรงเรียนวัดหลักศิลา สพป.บร.4

การแสดงหมอลำของโรงเรียนวัดหลักศิลา ได้รับการสนับสนุนโครงการโดย สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (สสค.)
แสดงเรื่องพระมหาชนก  ผลงานได้รับการเผยแพร่ทางหนังสือพิมพ์บ้านมติชนฉบับวัที่ 1   ธันวาคม 2554  บ้านเมืองฉบับวันที่ 4  ธันวาคม  2554 และหนังสือพิมพ์แนวหน้า ฉบับวันที่ 11  ธันวาคม  2554

วันพุธที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

พิธีลงนามเข้าร่วมโครงการกับ สสค.

นายทินกร  ภาสตโรจน์ ผู้อำนวยการโรงเรียนวัดหลักศิลา และนายลี  สาไธสง ครูโรงเรียนวัดหลักศิลาผ้รับผิดชอบโครงการ  เข้าร่วมพิธีลงนามข้อตกลงการดำเนินงาน ตามโครงการส่งเสริมนวัตกรรมสร้างสรรค์การเรียนรู้ระดับประถมศึกษาครั้งที่ 1/2554 ที่โรงแรมสีมาธานี  จังหวัดนครราชสีมา  ซึ่งทางโรงเรียนวัดหลักศิลาส่งโครงการ การแสดงศิลปะพื้นบ้านอีสาน(การแสดงหมอลำ) ผ่านคณะกรรมการตรวจสอบเป็นที่เรียบร้อยจึงได้เข้าลงนามตามภาพครับผม

จะเข้าพรรษาปี 54 นี้โรงเรียนเรามีกิจกรรมอะไร

คุณครูกำลังจะพาพวกกระผมไปถวายเทียน ถวายผ้าอาบนำฝนที่วัดหลักศิลาครับผม

พิธีไหว้ครูของนักเรียนโรงเรียนวัดหลักศิลาปีการศึกษา 2554

พิธีไหว้ครูของนักเรียนโรงเรียนวัดหลักศิลาปีการศึกษา 2554  เพื่อสร้างนักเรียนให้รู้จักความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณ

วันจันทร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ผู้อำนวยการคนใหม่ของโรงเรียนวัดหลักศิลา

นายทินกร  ภาสตโรจน์  ผู้อำนวยการคนใหม่ที่ย้ายมาแทน ผอ. ประหยัด  เดี่ยวไธสง(เกษียณอายุราชการ) ท่านย้ายมาโรงเรียนวัดหลักศิลา เมื่อวันที่ 17  มกราคม  2554  ท่านเป็น ผอ.โรงเรียนบ้านดอนตูม กลุ่มพุทไธสง2  อำเภอพุทไธสง  ก่อนที่จะย้ายมานี่

วันพุธที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ภาวะผู้นำตามแนวทฤษฎีทางสู่เป้าหมาย Path-Goal THeory

Path-Goal Theory


ภาวะผู้นำตามแนวทฤษฎีทางสู่เป้าหมาย (Path-Goal Theory of Leadership)

ทฤษฎีทางสู่เป้าหมาย ได้ถูกพัฒนาขึ้นมาโดยเฮาส์ (House, 1971) โดยมีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาผลของพฤติกรรมผู้นำหรือแบบภาวะผู้นำ ต่อความพึงพอใจและการปฏิบัติงานของผู้ใต้บังคับบัญชา

ทฤษฎีนี้มีแนวความคิดใกล้เคียงกับทฤษฎีความคาดหวัง (The Expectancy Theory) ดังที่ เฮาส์ (House, 1971 : 324) ได้กล่าวไว้ว่า

"ผู้นำควรสร้างแรงจูงใจให้แก่ผู้ใต้บังคับบัญชาโดยการเพิ่มค่าตอบแทนที่มีคุณค่าเป็นรางวัลที่เขาสามารถทำงานได้สำเร็จตามเป้าหมายและควรช่วยให้หนทางสู่ความสำเร็จนี้ง่ายพอที่จะพยายามเดินไป โดยช่วยลดอุปสรรคและแก้ปัญหาของงานนอกจากนั้นควรเพิ่มโอกาสให้ลูกน้องแต่ละคนได้มีโอกาสที่จะมีความพึงพอใจที่จะประสบความสำเร็จเช่นนี้ รวมทั้งผู้นำควรสร้างความพึงพอใจให้กับลูกน้อง โดยเฉพาะความพึงพอใจในตัวผู้นำ"

(Yukl, 1989 : 99)

จากแนวคิดของทฤษฎีทางสู่เป้าหมาย (Path-Goal Theory) นี้ พบว่า

ภาวะผู้นำที่มีประสิทธิภาพนั้นจะต้องช่วยเหลือให้ผู้ใต้บังคับบัญชาบรรลุเป้าหมายของงาน และเป้าหมายส่วนตัวของพวกเขา ด้วยการทำทางสู่เป้าหมายให้ชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป้าหมายในการได้รับผลตอบแทนจากการปฏิบัติงานเช่น เงิน งานที่น่าสนใจ การเลื่อนขั้น โอกาสเพื่อความเจริญก้าวหน้าและการพัฒนาตนเอง ซึ่งในการที่จะได้ผลดังกล่าวนี้ ผู้นำจะต้องจำแนกบทบาทของตำแหน่งและงานอย่างชัดเจน ช่วยขจัดสิ่งขัดขวางการทำงานออกไป ให้การสนับสนุนให้ลูกน้องได้ร่วมกำหนดเป้าหมาย สนับสนุนความพยายามและการร่วมมือของกลุ่มเพิ่มโอกาสเพื่อความพึงพอใจของลูกน้องแต่ละคนในการทำงานโดยไม่ควบคุมและกดดันภายในองค์การการจะให้ผลตอบแทนต้องชัดเจนและไม่ปิดบังหรือกีดกั้นสิ่งที่ลูกน้องหรือบุคคลอื่นมุ่งหวัง

เฮาส์ได้เสนอแบบภาวะผู้นำไว้ 4 แบบ ดังนี้คือ

1. ภาวะผู้นำแบบชี้แนะ (Directive Leadership) คือ ผู้นำจะบอกหรือสั่งให้ผู้ใต้ บังคับบัญชาทำในสิ่งที่ต้องการ ควบคุมการปฏิบัติงานอย่างใกล้ชิด ดูแลให้ปฏิบัติตามกฎ ระเบียบและวิธีการทำงาน จัดตารางการทำงานและประสานงาน

2. ภาวะผู้นำแบบสนับสนุน (Supportive Leadership) ผู้นำแบบนี้จะให้ความสนใจ ต่อความต้องการและความเป็นอยู่ของผู้ใต้บังคับบัญชา ให้ความเป็นกันเองและเป็นเพื่อนในการปฏิบัติงาน

3. ภาวะผู้นำแบบมีส่วนร่วม (Participative Leadership) คือ ผู้นำที่แสวงหาความคิดและข้อเสนอแนะต่าง ๆ จากผู้ใต้บังคับบัญชา และนำมาพิจารณาในการปฏิบัติงาน และการตัดสินใจ

4. ภาวะผู้นำแบบมุ่งความสำเร็จ (Achievement-Oriented) คือ ผู้นำที่มุ่งความสำเร็จของงานเป็นสำคัญ โดยจะตั้งเป้าหมายงานที่ท้าทาย พยายามปรับปรุงวิธีการทำงานให้ดีที่สุด เน้นผลงานที่สูงกว่ามาตราฐานและให้ความมั่นใจว่าลูกน้องต้องปฏิบัติงานได้สูงกว่ามาตราฐาน

ตัวแปรกลางจากสถานการณ์ (Situational Moderator Variables) สำหรับตัวแปรจากสถานการณ์ที่ทฤษฎีนำมาพิจารณาว่ามีส่วนในการทำให้พฤติกรรมของผู้นำหรือภาวะผู้นำมีผลต่อความพึงพอใจและการปฏิบัติงานของผู้ใต้บังคับบัญชา ได้แก่

1. ลักษณะของงานและสิ่งแวดล้อม (Characteristics of Task and Environment) ได้แก่ ลักษณะของงานและสิ่งแวดล้อมของงาน เช่นงานท้าทาย น่าสนใจมีคุณค่าหรืองานที่คลุมเครือ สับสน ยุ่งยาก น่าเบื่อ อันตราย และเพิ่มความเครียด รวมทั้งระบบอำนาจ หน้าที่และความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มคนทำงาน

2. ลักษณะผู้ใต้บังคับบัญชา (Characteristics of Subordinate) คือลักษณะของผู้ปฏิบัติงานที่มีความรู้ ความมั่นใจ อยากประสบความสำเร็จ ชอบรับผิดชอบและชอบความเป็นอิสระในการทำงาน หรือผู้ปฏิบัติงานที่มีความรู้และทักษะน้อย ไม่มั่นใจ ไม่ชอบรับผิดชอบ ชอบให้สั่งหรือชี้แนะ และต้องการการควบคุมดูแลใกล้ชิด

สำหรับภาวะผู้นำแบบชี้แนะ (Directive Leadership) จะพบว่ามีประสิทธิภาพและมีผลต่อการเพิ่มความพยายามของผู้ใต้บังคับบัญชา เมื่องานมีลักษณะไม่มีโครงสร้างและซับซ้อนผู้ใต้บังคับบัญชาขาดประสบการณ์ และองค์การหรือหน่วยงานไม่มีกฎและวิธีการดำเนินงานที่ชัดเจนซึ่งสิ่งเหล่านี้จะทำงานคลุมเครือ ผู้ตามไม่รู้จะทำอย่างไร หรือไม่รู้ว่าองค์การคาดหวังอะไรจากเขา จึงทำให้ความคาดหวังของเขาต่ำลง รวมทั้งความพยายามในการปฏิบัติงานด้วย อย่างไรก็ตามเมื่อใดงานมีโครงสร้างชัดเจน ง่ายต่อการที่จะปฏิบัติและผู้ตามมีความรู้ความสามารถ ภาวะ ผู้นำแบบชี้แนะก็จะไม่มีผลต่อความพยายามของผู้ตาม

ทฤษฎีทางสู่เป้าหมาย พบว่าเมื่องานมีลักษณะน่าเบื่อสร้างความตรึงเครียดหรืออันตรายภาวะผู้นำแบบสนับสนุน (Supportive Leadership) จะมีประสิทธิภาพ เพราะจะช่วยเพิ่มความพยายาม และความพึงพอใจให้กับผู้ปฏิบัติงานได้



• สรุปภาวะผู้นำตามแนวทฤษฎีทางสู่เป้าหมาย (Path-Goal Theory of Leadership)



• ภาวะผู้นำแบบชี้แนะ พบว่ามีประสิทธิภาพและมีผลต่อการเพิ่มความพยายามของผู้ใต้บังคับบัญชา เพราะงานขาดโครงสร้างและซับซ้อน ผู้ใต้บังคับบัญชาขาดประสบการณ์ แต่เมื่อใดงานมีโครงสร้างชัดเจน ผู้นำแบบนี้ก็ไม่มีผลต่อความพยายามของผู้ตาม

• ภาวะผู้นำแบบสนับสนุน จะเหมาะกับสภาพงานที่มีลักษณะน่าเบื่อหน่าย สร้างความตรึงเครียดหรืออันตราย ภาวะผู้นำแบบนี้จะมีประสิทธิภาพ แต่ถ้างานมีความท้าทายหรือน่าสนใจ ก็ส่งผลให้ความพึงพอใจและการปฏิบัติงานของผู้ตามน้อยมาก

• ส่วนภาวะผู้นำแบบมีส่วนร่วมและมุ่งความสำเร็จนั้นมีการศึกษาถึงผลที่ทำให้ผู้ตามมีความพึงพอใจและการปฏิบัติงานน้อยกว่าทั้งภาวะผู้นำทั้งสองแบบที่กล่าวมาถ้าโครงสร้างขององค์กรมีความชัดเจน





โดย admin เมื่อ December 25 2008 11:20:37